otyłość, czyli ciężki temat

Uprzedzam, że będzie tu dużo znaków i nie każdy dotrze do końca..

Podchodziłam do tego posta kilka razy, bo jak pisać lekko na ciężki temat? 

Spostrzerzenia po tygodniu spędzonym na plaży utwierdziły mnie w przekonaniu, że otyłość to OGROMNY problem. Przerażająca liczba urlopowiczów, niezależnie od wieku, płci czy narodowości była mówiąc kolokwialnie "gruba". I absolutnie nie mam tu na myśli "grubości" według standardów Vogue'a. 

Wiele osób z nadwagą nie widzi problemu, bagatelizuje go, tłumaczy się bezlitosną genetyką albo najzwyczajniej nie wie jak się z tym uporać i dlaczego jest to niebezpieczne. 
Tu już nie chodzi o to, żeby wyglądać jak wyfotoszopowana laska z okładki, tu chodzi o zdrowie. 

Z raportu World Health Organization wynika, że otyłość to ogromny problem, który znalazł się w pierwszej dziesiątce największych zagrożeń dla zdrowia ludzi. 
W Europie ponad połowa mieszkańców ma nadwagę a u 20-30% stwierdza się otyłość. 
W samej Polsce około 20% mężczyzn i 20-30%kobiet cierpi na otyłość i tylko co trzecia osoba jest świadoma swojej nadwagi. 

Otyłość to choroba wieloczynnikowa. Wpływają na nią nie tylko uwarunkowania genetyczne, ale także czynniki społeczne, kulturowe i psychologiczne. 
Otyłość to stan, w którym tłuszcz stanowi wiecej niż 25% masy ciała u mężczyzn i wiecej niż 30% masy ciała u kobiet.

Jesteśmy zalewani gotowymi, wysokoprzetworzonymi produktami, ktore zaburzają poczucie sytości, niemalże nie wymagają żucia i z łatwością przetwarzane są w zapasy pod postacią tkanki tłuszczowej. 
W pracy wyręczają nas maszyny, komputery, telefony co przekłada się na siedzący tryb życia i znaczne ograniczenie aktywności fizycznej, które wcześniej byłoby nie do pomyślenia i nie skłamię pisząc, że rozwój cywilizacyjny nas rozleniwia. 
Nawet dzieciaki zamiast wisieć na trzepaku i biegać po boisku siedzą z nosem w komputerze w swoim wirtualnym świecie. 

Istotną rolę w rozwoju otyłości ogrywają czynniki psychologiczne. Jedzenie staje się sposobem na życie, na odreagowanie problemów i niepowodzeń. Jemy emocjonalnie, jemy w nagrodę, jemy z nudów, jemy dla pocieszenia. 
Otyli rodzice tuczą swoje dzieci od małego podsuwając im cukier w płynie w postaci coli czy słodzonych soków, zabierają je do fast foodów lub podtykają produkty, które ze zdrowiem nie mają nic wspólnego. Takie dziecko nie ma szans wyrobić w sobie zdrowych nawyków, skoro mama ładuje w niego pączki, a tata siedzi przed tv i browara zagryza chipsami. 

To wszystko może doprowadzić do ujawnienia genetycznych predyspozycji do tycia, ale nikt nie jest skazany na bycie osobą otyłą. Podkreślam NIKT. Zbilansowana dieta, zdrowy rozsądek, silna wola i aktywność fizyczna to działa, które możemy wytoczyć przeciwko genetyce i pokazać jej środkowy palec. 

Otyłość zaburza metabolizm, upośledza nasze ciało ruchowo, zwiększa ryzyko chorób układu krążenia, układu oddechowego, zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe jelita grubego, macicy, sutka, nerek.